برترینِ اعمال، دوستی در راه خدا و دشمنی درراه خداست . [رسول خدا صلی الله علیه و آله]

ـ دو چیز برای آدمی مصیبت است : ?-داشتن آرزو که همه عمر به دنبال آن می دوی?-نداشتن آرزو که دیگر امیدی برای ادامه ی زندگی نداری  !

  ?ـ ما دور مداری از خطر می گردیم          تا صبح به دنبال سحر می گردیم

 سوگند به لاله ها که همچون خورشید          زرد آمده ایم و سرخ بر می گردیم

  ?ـ ساقیا امشب صدایت با صدایم ساز نیست          یا که من بسیار مستم یا که سازت ساز نیست

  ?ـ بیاییم به چشمانمان خوب بیاموزیم که هر کس ارزش دیدن ندارد  !

  ?ـ وجدانت را آنگه که راحت ببینی آرامش به دستت خواهد آمد(پل روبنس  )

  ? - بخشش زیباست و زیباتر  فراموش کردن آن می باشد.(رابرت براونینگ)

?- میراثی گرانبهاتر از راستی و درستی نیست .(شکسپیر)

?-عشق اگر آبی بود لحظه های عمر اگر باقی بود من تمام لحظه ها را رنگ آبی می زنم!

زندگی زیباست زشتی‌های آن تقصیر ماست، در مسیرش هرچه نازیباست آن تدبیر ماست! زندگی آب روانی است روان می‌گذرد... آنچه تقدیر من و توست همان می‌گذرد

-همه عمر بر ندارم سر از این خمار مستی         که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی

     تو نه مثل آفتابی که حضور و غیبت افتد           همگان روند و آیند و تو هم چنان که هستی

 

  1. هیچ کس اشکی برای ما نریخت هر که با ما بود از ما می گریخت چند روزی هست حالم دیدنیست حال من از این و آن پرسیدنیست گاه بر روی زمین زل می زنم گاه بر حافظ تفال می زنم حافظ دیوانه فالم را گرفت یک غزل آمد که حالم را گرفت: ما زیاران چشم یاری داشتیم خود غلط بود آنچه می پنداشتیم
  2. من برای سالها می نویسم سالها بعد که چشمان تو عاشق می شوند افسوس که قصه مادربزرگ درست بود همیشه یکی بود و یکی نبود
  3. پروردگارابه من بیاموز دوست بدارم کسانی راکه دوستم ندارند ..عشق بورزم به کسانی که عاشقم نیستند...بگریم برای کسانی که هرگز غمم را نخوردند...به من بیاموز لبخند بزنم به کسانی که هرگز تبسمی به صورتم ننواختند... محبت کنم به کسانی که محبتی درحقم نکردند
  4. عشق شیرنش مرا فرهاد کرد او بیامد مرغ دل را از قفس آزاد کرد او بشد لیلا و ما مجنون روی ماه او قلب ویران مرا آباد کرد دام شیرینش تمام تلخی عمرم زدود قبل از او دنیا برایم اینچنین زیبا نبود بعد از او هم زندگانی هست لیکن تلخ تلخ بعد از او این زندگانی را چه سود
  5.  فرقی نمی‌کند گودال آبی کوچک باشی یا دریای بیکران ، زلال که باشی آسمان در توست!